ملاحظه عدالت ، ارج نهادن به عدالت ، عمل کردن به آنچه که مقتضای  عدالت است ، این وظیفه ماست و شاخصه نظام اسلامی باید به حساب بیاید ، همه چیز دیگر تحت الشعاع عدالت قرار می گیرد ، این منطق امیر المؤمنین علیه السلام و الصلوات است .

عدالت خواهی و دنبال عدالت رفتن به زبان آسان است اما در عمل آنقدر با موانع گوناگون مواجه می شود که دشوارترین کار هر حکومتی و هر نظامی عبارتست از همین که عدالت در جامعه تأمین بکند . عدالت فقط عدالت اقتصادی هم نیست ، عدالت در همه امور و همه شئون زندگی .

باید ما به عنوان شیعه ، این درس را بیاد داشته باشیم که عدالت ، قابل اغماض نیست ـ قابل معامله نیست ـ هیچ یک از مسایل گوناگون نه مصالح فردی ، مصالح حکومت ، مصالح کشور اسلامی ، نمی تواند با عدالت معامله شود .

امروز نظام اسلامی ، مهمترین حرفش ، عدالت است . امروز ما می خواهیم عدالت اجرا بشود . همه تلاش ها ، همه مجاهدت ها  برای این است که عدالت تأمین شود کرامت بشری هم تأمین می شود . انسانها به حقوق خود و آزادی خود هم می رسند . عدالت محور همه چیز است .

آنچه ما باید بدانیم ، بخصوص ما مسئولان نظام جمهوری اسلامی ، اینکه اصل عدالت است . همه چیز بعد از عدالت است . ما امروز یک نظامی داریم که می خواهیم دنبال عدالت باشیم . این هدف ماست . این شعار ماست باید راه را درست انتخاب کنیم . البته دنبال عدالت بودن هزینه دارد . دنبال عدالت بودن دردسرهایی ه دارد . دنبال عدالت بودن و برای تأمین عدل در جامعه موجب دشمنی قشرهایی  هم می شود  .

مشروعیت هر مسئول در جمهوری اسلامی به عدالت خواهی است و اگر مدیری  در هر مسئولیتی آرمان عدالتخواهی را دنبال نکند ، مشروعیت ندارد.

مسئولین باید خود را نوکر مردم بدانند .

تلاش دشمن اینست که مردم را از نظام اسلامی دلسرد کند ، اما تلاش مسئولان اسلامی باید این باشد که با عمل خود ، نه فقط با زبان خود ـ مردم را نسبت به خویش دلگرم و امیدوار کنند .

وقتی می گوئیم ‹‹ مردم ›› منظور همه طبقات مردم اند ، لیکن بدیهی است آن کسانی از مردم باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند ، که بیشتر مورد محرومیت قرار گرفته اند . لذا امام دائما روی طبقات محروم و پابرهنگان کشور تکیه می کردند . این فریب است که کسی ادعا کند برای مردم کار می کند ، اما در عمل کار او برای طبقات مرفه  باشد نه برای طبقات مستضعف و محروم .

مبارزه با فساد یعنی چه ؟ آیا فساد ، صرفا عبارت از اینست که فرضا جوانی موی سرش را روغن بزند و در خیابان راه برود ؟ بزرگترین فساد ها ، فاد یک مسئول است که به وظیفه خودش ، عمل نمی کند و قوم و خویش بازی و گروه بازی و حزب بازی و امتیاز دهی بیجا و بی مورد و امسال اینها می کند . نتیجه اش چیست ؟ نتیجه اش کوه های ثروت باد آورده در کنار دره های محرومیت است . فساد اینست که ، یک نفر در کسوت خدمت ، خیانت کند با شعار عمل مثبت ، تیشه بردارد و به ریشه زندگی و بهروزی مردم بزند .